Een paar jaar geleden zaaide ik mijn eerste veldbloemen in de tuin. Het kriebelde al een tijdje om ook buiten mijn eigen tuin te zaaien, maar ik wist niet goed hoe te beginnen.
Toen ontdekte ik het boek “Guerilla Gardening”, boordevol ideeën om je buurt te vergroenen, inclusief bloemenweides als buurtvergroeningsproject.
Hoewel we in naburige gemeenten al dit soort initiatieven hadden gezien, was het bij ons nog niet van de grond gekomen.
Als vrijwilliger bij Tuinrangers in onze gemeente nam ik het initiatief en vroeg aan de gemeente of we bloemweides konden zaaien.
De gemeente reageerde enthousiast en bracht ons in contact met de Kindergemeenteraad, die hetzelfde idee omarmde. Samen kregen we de kans om op 3 percelen te experimenteren.
Het was best spannend, want de omstandigheden op openbare plekken zijn minder voorspelbaar dan in je eigen tuin.
Het resultaat? In april 2023 werd op 3 plaatsen in onze gemeente As het gazon verwijderd om bloemenperken aan te leggen.
Zou het ons lukken om deze kale vlaktes in 8 weken tijd te transformeren in een bloementapijt?
Het is nauwelijks te geloven hoe snel een bloemenweide zich ontwikkelt. Bekijk deze foto van hetzelfde stuk grond, maar dan ongeveer 8 weken later.
Dat is het wonder van veldbloemen: hoe ze in korte tijd ontkiemen en uitgroeien tot bloeiende planten.
De bloei begon begin juli, ongeveer twee maanden na het inzaaien.
De blauwe korenbloemen en de oranje slaapmutsjes verschenen als eerst.
De zonnebloemen en de zinnia kreunden helaas onder het droge weer.
Gelukkig bracht de tweede helft van de zomer meer regen, waardoor de bloemenakkers weer tot leven kwamen.
Cosmos is de absolute ster in het zaadmengsel. Deze begon te bloeien eind juli en bleef onophoudelijk doorgaan tot aan de eerste vorst eind november.
De Cosmos groeide in overvloed, en van augustus tot november waren de akkers een kleurrijk spektakel van paars en roze.
Hoe begonnen we eraan?
Een goede voorbereiding en timing is belangrijk. Het idee begon vorm te krijgen in september 2022. De winter gebruikten we om de voorbereidingen te doen en de nodige afspraken te maken met de gemeente. Als zaaidatum hadden we 19 april geprikt.
Grond voorbereiden voor de aanleg van een bloemenakker
De grond klaarmaken is de pittigste klus bij een eenjarige bloemenweide. Zo’n eenjarig bloemenmengsel, wordt ook een bloemenakker genoemd.
Gelukkig konden we rekenen op de groendienst. Ze hielpen ons met afplaggen van de graszoden.
Afplaggen is eigenlijk het weghalen van het bovenste stukje grond. En dat gebeurt om twee redenen:
#1 Zaaien op blote grond, geeft het mooiste resultaat. De bloemen hebben minder last van grassen en andere ongewenste kruiden.
#2 Veldbloemen verkiezen arme grond. Door het gras af te steken, verwijder je rijke bovenste laag en verarm je de grond. Hoe armer de grond hoe beter: meststoffen of compost toevoegen, is dan ook helemaal niet nodig.
De keuze voor onze zaadmix
Het uitkiezen van het zaad is een van de leukste dingen in de voorbereiding.
We kozen een eenjarig mengsel.
Deze zaadmix “Honey Bee” bestaat uit een mix van bloemen die bloeien tot aan de eerste vorst, zoals Korenbloemen, Cosmea, Zinnia en zonnebloem.
Dit mengsel bestaat uit zowel inheemse als uitheemse bloemen. Het voordeel van uitheemse bloemen, is dat ze langer doorbloeien.
Aangezien dit zaadmengsel enkele vorstgevoelige soorten bevat, hebben we eind april gezaaid. Dan is het grootste vorstgevaar geweken.
Hoe een bloemenakker inzaaien volgens de regels van de kunst?
Voor het inzaaien riepen we de hulp in van de Kindergemeenteraad. Een leuke manier om hen te betrekken bij ons groene project & hen te helpen de biodiversiteit en kleur in de gemeente te vergroten.
Wilde bloemen hoeven niet dik gezaaid. Slechts 1,5 tot 2,5 gram per m2 is voldoende.
Om het inzaaien te vergemakkelijken, hebben we het zaad vooraf gemeten met een weegschaal. Daarna hebben we het met wit rijnzand gemengd.
Door het witte mengsel uit te strooien over de zwarte grond, zagen de kinderen meteen waar de zaadjes gevallen zijn.
Na het zaaien lichtjes inharken, aanstampen en … geduld hebben. is het geduldig wachten. Het blijft altijd spannend om een kale vlakte op korte tijd te zien transformeren in een bloementapijt.
De kieming van de zaadjes
Een dikke week later ontkiemde het zaad, geholpen door regen in begin mei.
We waren dan ook blij met de regen, want zonder vocht kiemen de zaden niet.
Na de kieming volgde een lange droogteperiode. Vanaf 16 mei viel er 32 dagen lang geen druppel regen.
Tijdens de droogte hadden de bloemenakkers het zwaar. We konden niet sproeien en lieten alles over aan de natuur. Eens gekiemd, kunnen bloemenakkers de droogte goed doorstaan.
De eerste weken staan de percelen er slordig bij, maar dat is iets waar je onvermijdelijk door moet bijten.
Hoe kijken we terug op ons experiment?
Ondanks een kurkdroog voorjaar gingen we binnen acht weken van kale grond naar bloei, dankzij goede voorbereiding en timing.
Een buurtvergroeningsproject brengt bovendien tal van mensen samen die de handen ineenslaan om iets prachtigs voor de natuur te creëren.
Een jaar na onze eerste plannen kijkt de gemeente tevreden terug op ons bloeiend experiment.
Ze zijn enthousiast om de bloemenakkers voort te zetten & denken er zelfs aan om de bloeiperiode te verlengen door voorjaarsbloeiende bollen aan te planten